In 2000 was ik wel al eens een etmaal in Las Vegas geweest. De stad heeft een eenvoudige structuur: er is één lange hoofdweg, "The Strip" genaamd. Langs die weg liggen extravante extra-large hotels, allemaal met casino's. Aan het uiteinde ligt de luchthaven.
Elk van die hotels hebben een thema. Het Caesars Palace, wil je doen geloven dat je in Oud-Romeinse straatjes wandelt, het Luxor Hotel heeft de vorm van een piramide, Paris heeft een verkleinde kopie van de Eiffeltoren enz. Alles is op grote schaal gebouwd. Hotels kunnen duizenden gasten ontvangen, wat de stad ideaal maakt om grote congressen te organiseren.
Veertien jaar geleden was mij de kitsch opgevallen. De casino's vond ik gewoon lelijk: allemaal gokmachines en klatergoud. Nu ben ik even door de nieuwe hotels Encore en Wynn gestapt. Daar zag ik al een poging om casino's en attracties stijlvoller in te kleden. Dat mocht ook wel, kostprijs voor Encore: 2.5 miljard dollar. Anderzijds viel mij ook een enorme verlaten bouwwerf op aan de andere kant van de straat. Die ligt blijkbaar al enkele jaren stil. De crisis heeft hier duidelijk hard toegeslagen. Naar verluidt is er sinds vorig jaar weer een remonte.
Las Vegas is een waanzinnige stad: een half miljoen mensen, midden in de woestijn! Wat een verspilling aan energie voor al die airconditionings! En wat een verspilling aan drinkwater!
Las Vegas wordt ook Sin City genoemd, de hoofdstad van de zonde. De casino's proberen een gat te slaan in je portemonnee, maar op allerlei andere manieren probeert de stad in te spelen op lust en vertier. Het is ook een stad van seks en drugs
.
Lekker en goed (begrijp ook: gezond) dineren, is moeilijk. In het straatbeeld zie je veel jonge mensen met serieus overwicht. Een goed restaurant vinden dat je cholesterolspiegel niet aanvalt, is een hele uitdaging.
Las Vegas huisvest ook heel wat gepensioneerden. Mensen gaan er wonen om de warmte op te zoeken. De casino's regelen gratis vervoer.
Ik zat niet echt in de flow toen ik er was. Als ik vrouwen of mannen van alle leeftijden zie staren of hangen aan die machines, dan ontgaat mij toch de fun van het hele gebeuren. Het ligt wellicht ook aan mij, spelen met geld vind ik zo onbegrijpelijk.
Bij mij lag de focus op het bezoek aan NAB. Daar zie je de laatste evoluties en trends op gebied van broadcast technologie en je ontmoet er ook alle mensen die er mee bezig zijn. En dat vond ik wel bijzonder leuk.
Zie NAB 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten