Meer assertiviteit

Gisteren zag in de Fnac een boekje over assertiviteit.

Assertiviteit is vooral nee kunnen zeggen

• Krachtig
• Maar wel respectvol en constructief

Dat laatste kun je bereiken door vooral te zeggen wat je zelf  wel wil in plaats van de focus te leggen op wat je niet wil. 

Dat leek het uitgangspunt van het boek. Het leek mij goed uitgelegd. Zelf zou ik misschien nog toevoegen:

• Spreek uit jezelf, spreek in de eerste persoon
• Zeg niet: "Jij zegt...", of erger nog "Jij bedoelt..."
• Maar begin je zin eerder met "Ik": "Ik hoor jou zeggen...", "Ik begrijp dat..."
• Dat komt veel minder agressief over. 
• Focus minder op de woorden die misschien gezegd zijn, maar focus op wat je bedoelt en wat de achterliggende bekommernissen zijn.
• Een discussie is geen wedstrijd die je wil winnen. Het is een zoektocht naar een oplossing waarbij je alletwee wint.
• Dus ook zeer belangrijk: naar elkaar luisteren. Luister actief door geregeld aan de ander te vragen "Begrijp ik dat je wil zeggen..."

Vandaag leren kinderen op school nee zeggen. Dat is al een goed begin. Ik denk dat onze maatschappij dringend meer nood heeft aan assertiviteit. Zeker nu in onze maatschappij groepen mensen tegen elkaar worden opgezet in een drang naar polarisatie.

• We moeten nee zeggen tegen geweld en onrespectvol gedrag
• Maar we moeten ook meer naar elkaar luisteren. 

Er zijn nu veel te veel dovemansgesprekken. Ik stel vast dat bij heel wat discussies de verschillende partijen niet eens door hebben dat ze alletwee over iets anders bezig zijn. Dat de betekenis van sommige woorden in andere culturen of contexten soms een heel andere betekenis hebben.

Als we met onze vooruitgang willen maken, denk ik dat wij niet alleen technologie nodig hebben, maar ook de opbouwende kracht van assertiviteit.