Deze week was ik enkele dagen in New York. Vorig jaar was ik er ook een aantal dagen. Het is een stad die indruk blijft maken. Het is ook een stad die voortdurend het wereldnieuws haalt. Er is altijd wel wat te beleven. Het belangrijkste wat ik heb gezien, waren de protesten tegen het geweld van de Amerikaanse politie.
Op woensdag 3 december heb ik na een vroeg ontbijt de metro genomen in Grand Central Terminal, helemaal naar het zuiden van Manhattan. Daar heb ik de ferry naar Staten Island genomen en terug, daarna volgde nog een wandeling van het zuiden van Manhattan tot aan het hotel, in de buurt van Grand Central Terminal.
Omstreeks 18 uur kwam ik opeens een betoging tegen. Het bleek om protest te gaan tegen het politiegeweld in Ferguson en in Staten Island. "Don't shoot!" scandeerden de mensen. Ook werd er verwezen naar de verwezen naar de verstikkingsdood van de man die in Staten-Island door de New Yorkse politie was gedood.
Alle achtergrondinformatie kun je in de nationale en internationale media vinden.
Wat mij opviel? Ik zag hier geen hooligans of vandalen.Het was een zeer rustige betoging. Ik zag zowel blanke en zwarte mensen. Ook jonge mensen. Ik zag ook studenten van Yale. Het leek mij een protest met grote draagkracht. Er leek niet één grote woordvoerder.
De politie was massaal aanwezig. Zij begeleide deels te betoging. Maar ze hield zich wel gedeisd.
Rond Fifth Avenue zag ik opeens dranghekkens staan. Ik dacht dat het voor de grote show was aan het Rockefeller Center waar nationale televisiezender NBC met veel show de lichtjes aanstak van de meest beroemd kerstboom van het land. "No, it's for the manifestation". Wauw dacht ik. In Brussel lopen betogingen traditioneel van het Noordstation naar het Zuidstation. Hier zetten ze dranghekkens op Fifth Avenue en Madisson Avenue.
Dat de mensen niet echt centraal aangestuurd waren, zag ik ook aan het feit dat die manifestatie niet echt ergens op een eindpunt kwam. Toen ik omstreeks 22 uur nog iets ging eten in Grand Central Terminal, hoorde ik opeens een ongelooflijk kabaal vanuit de grote centrale hal.
In de centrale hal zag ik mensen rustig eten aan tafel, terwijl naast hen mensen rechtsronden om te kijken of om mee te protesteren. Eén keer zag ik een jonge kerel opeens roepen naar een agent "Dont't shoot" en op een andere plaats zag ik een betoger discussiëren met iemand die het niet eens was met de manifestatie. Voor de rest liep het protest beheerst.
Toen ik het treinstation verliet, zag ik mensen die de hal nog binnenliepen, en anderen liepen richting Madisson Avenue via
Al die dranghekkens en die massale politiemacht, het gaf mij het gevoel dat de stad zo'n manifestaties helemaal niet gewoon was. De aanwezigheid van jong en oud, blank en zwart en wellicht ook rijk(er) en arm(er) gaf mij het gevoel dat dit een breed draagvlak heeft. Ik heb het gevoel dat heel wat Amerikanen genoeg hebben van de wapens en het geweld in hun land.
Europeanen vinden dat Amerikanen soms extreem rechts, ultraconservatief of ultra-religieus uit de hoek kunnen komen. Wel, ik denk er ook heel wat Amerikanen zijn die dat ook vinden, en dat hier voor een deel het protest te verklaren is.
Meer foto's en clipjes met videomateriaal: klik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten