zondag 22 november 2015

Gebruiksvriendelijke parkeermeters in Brussel centrum

Gisteren was ik voor een boodschap in Brussel. Ik twijfelde even of ik wel zou gaan, want er was een ernstig terreuralarm. Vermits ik geen grote massa opzocht, begreep ik dat een bezoek wel veilig en vlot zou verlopen. En dat was ook zo. De stad was leeg en er was parking zat.

Alleen dat parkeren verliep niet zo vlot. Tenminste mijn confrontatie met de parkeermeter was lichtelijk problematisch. Blijkbaar zijn de vroegere exemplaren onlangs vernieuwd. Er staat nu een klavier op met het volledige alfabet. "Wat moet ik daarmee?" vroeg ik mij onmiddellijk af.



Ik laat mij niet makkelijk imponeren door techniek. Integendeel. Iemand die mij een beetje kent, weet dat techniek mij zelfs boeit. Als burgerlijk ingenieur computerwetenschappen, geef ik uit principe niet gauw op, vooral als het specifiek over computers gaat. Al geef ik wel toe dat ik extra gevoelig ben voor gebruiksgemak, omdat user interfaces toevallig wel een van mijn specialiteiten was toen ik nog computerprogramma's ontwierp.

Maar jongens! Wat een gedrocht! Ik heb echt even getwijfeld om mijn parkeerkaart te leggen. Immers er staat ergens aangeduid dat je je parkeerkaart mag leggen bij defect. Dit is duidelijk een voorbeeld van een product dat niet af is. Het is ook het levende bewijs dat je voor zo'n toestellen een professional nodig hebt op gebied van gebruikersinterface.

Het eerste wat mij opviel aan het toestel, was het alfanumeriek klavier. En het tweede is wellicht het nummer van het toestel. In mijn geval 527. Het overdondert allemaal: er is een scherm dat zwart is wanneer je aankomt, een klavier met onderaan allemaal gekleurde knoppen, een aanduiding waar het ticket uitkomt en dan het paarse label met daaraan het nummer in het groot. Overdonderend. Wat ik eerst moet zien, zie ik nu pas bij het schrijven van deze tekst wanneer ik de foto analyseer. Ik moet op een startknop drukken. Alhoewel. Duidelijk is het ook weer niet, want te tekening van de startknop stemt niet overeen met de startknop op het klavier.

En dat gaat zo maar verder. Uiteindelijk kreeg ik een scherm voorgeschoteld vol teksten in het Frans. Onderaan op het scherm staan de andere talen ook vermeld, voorafgegaan door een pijl die naar rechts wijst. Ik dus op zoek naar een pijl op het scherm (niet nodig, want het is geen touch screen) en op het toetsenbord (vond ik niet, maar een is wel een pijl naar links. Fout! dit is de correctie toets, het beeld verdwijnt! Gelieve opnieuw te beginnen!)

Opeens ontdekte ik een toets met twee vlaggetjes. "Stond die toets ook niet op de vorige parkeermeters?" Ja! Ik drukte erop, en het toestel toonde een Nederlandstalig scherm. Oef. Je moet het maar zien. En je moet het dan ook nog door hebben.

Echter omdat mijn zoektocht nog niet gedaan was, heb ik nog verschillende keren op dit knopje moeten drukken omdat het toestel standaard eerst in het Frans werkt.

Al snel had ik een ticketje om 15 minuten gratis te parkeren. Maar dat was niet wat ik nodig had. Toen ontdekte ik dat het toestel geen munten aanvaardt. Weeral frustratie.,want de vorm van het toestel geeft duidelijk aan waar die muntontvanger hoort te zitten. Alleen hebben ze er nu een stop op gezet.

Ik weet niet meer wat ik precies gedaan heb, maar toen vroeg het toestel mijn nummerplaat. En toen herinnerde ik mij van andere parkeermeters in een andere stad, dat ik misschien geen ticketje hoef te leggen. Die vroegere ervaring hielp mij.

Na nog wat geklungel, kon ik eindelijk die plus-knop gebruiken. Daarvan had ik wel door dat ze diende om de parkeerduur in te stellen.

Na heel wat geklungel is het mij dus toch gelukt. Maar hoe kan een gewone sterveling zonder IT-achtergrond daar nu aan uit? Even later hoorde ik de bevestiging. Het was blijkbaar ook al een onderwerp op TV Brussel geweest.

Mijn boodschappen duurden helaas wat langer dan gepland. Dus, moest ik weer de hele tocht naar mijn auto afleggen om extra parkeertijd  te kopen. Niet leuk, want het regende ondertussen, en ik was er niet op gekleed.

Ondanks mijn eerste ervaring, heb ik weer moeten zoeken en proberen en -- gelukkig -- uiteindelijk toch gevonden.

Een klein uurtje later reed ik terug naar huis via Schaarbeek. Daar zag ik ook parkeermeters: SMS "nummerplaat SCH01" naar 4411 las ik vanuit de wagen. Zo eenvoudig kan het! Zo gebeurt het ook in Antwerpen en heel wat andere steden. Bovendien met dit systeem had ik nog een half uur uitgespaard, want je hoeft nooit terug te stappen om munten bij te voegen. (Euh, gelieve enkel met kaart te betalen) En je betaalt precies voor de tijd dat je parkeert. (SMS "Q" naar 4411)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten