Vrolijk kerst 2013

Twee weken geleden ben ik naar de begrafenis geweest van Germain. Het heeft mij een beetje stilletjes gemaakt. Germain was de man van Maria en de vader van Ann, Geert, Krist en Koen. Germain en Maria zijn ongeveer op dezelfde dag getrouwd als mijn ouders, want mijn ouders en Germain en Maria hebben elkaar leren kennen toen ze allevier op huwelijksreis waren. Het klikte toen, en het is altijd blijven klikken. Hun vier kinderen waren dan ook ongeveer even oud als ik, mijn zussen en mijn broer. Er was een band, we zaten op dezelfde golflengte.

De begrafenis was dan ook weer een ontmoeting van het vroegere gezinnen. Het was niet alleen een tijd van afscheid nemen, het was ook een moment waarop je voelt wat echt belangrijk is in het leven. Ingenieurs, technici of zakenmensen durven de wereld dan wel eens indelen in harde realiteit en in de "softe kant van het leven". Over die softe kant wordt dan ook soms wat lacherig gedaan.

Bij zo'n momenten valt het mij op dat het meest waardevolle in het leven, die softe kanten zijn. Elkaars aanwezigheid. Als alles goed gaat, of als we gefocust zijn op de projecten op ons werk, verliezen wij we wel eens uit het oog hoe fragiel ons leven is. Het is het resultaat van een wirwar aan wonderlijke dynamische evenwichten.

Deze kerst, kwamen we samen met mijn zussen, mijn broer hun partners en kinderen samen om het gezellig te maken. Het zijn allemaal mensen met hun eigen talenten. Ze hebben allemaal een unieke parel in zich. Ik was blij dat we even tijd hebben kunnen maken voor elkaar. Ik heb er intens van genoten.