Soms was de film knullig, maar de film heeft zeker ook zijn sterke kanten.
We leren ook Furkan kennen. Hij is de jongere broer van Ibrahim. Hij blijkt een straatboefje die in de handen valt van Antwerpse moslimfundamentalisten. We zien ook dat het spijbelen, het hufterige en criminiele gedrag van Furkan ook binnen het Turkse gezin niet bepaald op gejuich wordt onthaald. Al kiest de patres familias dan wel op een gegeven moment voor Furkan op basis van een religieus-homofoob motief, je voelt ook de onmacht van die vader.
Eén van de sterktes van deze film, is dat je ook de stem hoort van de andere kant. We horen wel partijleiders van bange blanke mensen "Ze hebben hun kinderen niet in de hand!" Ook hoor je predikt Wilders dat de Islam des duivels is. Wat je bij Mixed Kebab ziet, is realistischer
Ik heb het genoegen gehad om heel wat mannen en vrouwen te leren kennen die hun wortels hebben in de Noord-Afrikaanse landen. Ik merkte helemaal geen extremisme. Eerder een cultuur met minder stress en meer oog voor het menselijke. Als een zoon ontspoort, dan is het niet juist dat vader daar onverschillig laat. Integendeel. Ook zie je hoe de andere familieleden zijn gedrag afkeuren. Vader is machteloos door taal- en cultuurbarrière.
Tijdens mijn opleiding Interne en Externe Marketingcommunicatie, beweerde een prof dat een goede manager (leider) zich weet te onderscheiden door zijn medewerkers te leren dat iedereen de wereld ziet vanuit een ander perspectief. "Waarom doet die van Finance altijd zo lastig?", "Die verkopers zadelen ons op met de meest onmogelijke vragen en deadlines!", "Die van Operations hebben altijd zoveel tijd nodig, en ze staan altijd weigerachtig tegenover een beetje verandering!" Beslist uitspraken die niet onbekend in de oren klinken.
Ik denk dat de bewering van die prof bijzonder juist was. Ik ben ervan overtuigd dat ze veel verder gaat. Ze is ook van toepassing op de leiders binnen onze samenleving. Vandaag laten veel leiders zich leiden door polarisatie. Met andere woorden door de nadruk te leggen op wat mensen (onder)scheidt. Bovendien worden ze daarvoor vaak ook nog beloond in de stemhokjes. Wat tot vicieuze toestanden leidt. Kijk naar de (kleinere) integratieproblemen in België, maar ook naar de spanningen in Oekraïne.
